Dinsdag 14 juli besprak de gemeenteraad het rapport van de commissie van raadsleden die onderzoek deed naar de gang van zaken rond het Cultureel Jongerencentrum, The Talent Factory. En de rol daarin van GroenLinks wethouder Bart Eigeman. Een motie van wantrouwen van de oppositie kreeg onvoldoende steun, Bart kan door als wethouder. Fractieleider Ruud Schouten over deze bijzondere raadsvergadering.


Het was een bijzondere avond, gisteren.

Bart Eigeman had het zwaar te halen. Ook wij, als zijn GroenLinks-fractie waren zeer kritisch op het proces zoals dat met het Cultureel Jongerencentrum is gelopen.

Geen enkele twijfel over de insteek, de inzet, de intentie of de drijfveren. Nee, die zijn prima in orde en juist bij Bart in geweldige handen. Maar de overtreffende trap, het vanwege de goede zaak laten lopen van zaken die je niet mág laten lopen, de gemiste kansen en het doorgaan op een pad, terwijl je weet dat dat niet gaat lukken, daarover waren ook wij zeer kritisch.

Onze fractie begrijpt dat besturen en zeker op “andere” dossiers vaak een andere stijl vragen. Wij zijn vóór experimenten en het aangaan van nieuwe mogelijkheden en ideeen. En dat het verdomd lastig is om de lijn te trekken en te zeggen “tot hier en niet verder” is al helemaal duidelijk. Immers daarmee breek je met dit vernieuwende en/of andere idee. En wij van GroenLinks zijn juist vóór nieuwe dingen. Ook Bart zelf zag in dat het tijd werd om te zeggen dat het over de grenzen was gegaan. Dat deed hij met verve. Een compliment daarvoor is op zijn plaats.

Maar een wethouder moet ook soms zijn verantwoording nemen. Hij moet soms zeggen: “luister ik ben over de grens gegaan en dus …….” En dat deed Bart niet!

Ik zeg: terecht! Want GroenLinks is ook een partij die vindt dat fouten maken mag. Als je daar je verantwoordelijkheid voor neemt.En eigenlijk was de hele raad het hiermee eens. Dat zeg ik met overtuiging ondanks dat er een motie van wantrouwen is ingediend.

Nog nooit heb ik meegemaakt dat indieners van een dergelijke motie zeggen dat (en ik zeg het met eigen woorden) we hier te maken hebben met een erg goede wethouder op diverse gebieden (onderwijs, jeugd, sociale zaken) maar dat dit dossier niet goed is gelopen en dat daarom een motie van wantrouwen op zijn plek is.

Ik zou zeggen: het is een erg goede wethouder en daarom geven we hem danig op zijn donder voor dit verschijnsel en zeggen dat we hem goed in de gaten houden. Maar zo werkt politiek niet. Politiek is vaak korte termijn denken en korte termijn succes. En dus hebben de indieners van de motie het recht volledig aan hun kant.

De indieners van de motie van wantrouwen leken achteraf bijna tevreden dat deze niet was aangenomen. Want ja, Bart had fouten gemaakt in dit dossier, maar daar staat zoveel erg goeds tegenover. En ja, het was voor de politieke noodzaak om deze in te dienen.

Ik weet dit hierboven niet zeker. Feit is dat motie van wantrouwen, motie van afstand-nemen-van-het-dossier en de motie van treurnis niet door de raad zijn aangenomen. Bart, en daarmee GroenLinks, heeft een stevige les geleerd. Wensen is goed, denken is goed, maar “wensdenken” kent zijn grenzen.

Met zijn kop fier rechtop gaat de GroenLinks-wethouder met vakantie. Er is veel werk te doen, onder andere op het gebied van het realiseren van een jongerencentrum in Den Bosch.

Want dat zo’n centrum er moet komen staat voor ons buiten kijf!