Al dagenlang is er in de regionale media een voorschot genomen op deze gemeenteraadsvergadering. De perikelen rond de parkeergarage, die al tot diverse schreeuwerige koppen in het Brabants Dagblad hebben geleid, bepalen inderdaad de toon van deze bijeenkomst, waarbij verder onder anderen de nota podiumkunsten en het beleidsplan "Meer Kansen Voor Kinderen: voor- en buitenschoolse opvang", dat onze eigen wethouder Bart eerder met louter lof door de commissievergadering Maatschappelijke Ontwikkelingen heeft geloodst, officieel zijn vastgesteld.
Het raadsvoorstel "Ontwikkelingsrichtingen Manegekwartier" wordt uiteindelijk slechts gedeeltelijk geaccordeerd. Peter probeert via een motie de huidige bewoners van de rijks-HBS nadrukkelijk bij het vervolg van het proces in Manegekwartier te betrekken, maar trekt die in als wethouder Eugster toezegt in de lijn van de motie verder te willen gaan met de plannen.
Hoewel de vergaderagenda officieel 26 meer en minder belangrijke onderwerpen telt, lijkt 't voor de buitenwacht vast alsof tijdens deze raadsvergadering alleen die verdoemde garage aan bod is gekomen. Zelfs een interpellatie over de mogelijke stagnatie van herinrichting van de wijk De Donken, na berichten over financieringsproblemen bij woningbouwvereniging SWH aangevraagd door enkele oppositiepartijen, sterft een betrekkelijk stille dood.
Hoewel elke woordvoerder een andere invalshoek én toon kiest, is de kernvraag in de hele garagediscussie betrekkelijk makkelijk te formuleren: gaat 't hier om een bedrijfsongeval of een systeemfout? Gevolgd door het onvermijdelijke: En wat leren we daarvan dan voor de toekomst? Deze vraag interesseert onze fractie het meest. De definitieve antwoorden op deze en alle aanverwante vragen volgen hopelijk in een door een meerderheid van de raad, waaronder onze fractie, ingesteld extern onderzoek. Paul Kagie, fractievoorzitter van Leefbaar 's-Hertogenbosch en Rosmalen, heeft zijn oordeel nu al klaar: tis allemaal een logisch gevolg van een collegecultuur van de andere kant opkijken.
Tijdens deze raadsvergadering blijkt ook weer eens dat er een wezenlijk verschil is tussen het woord willen hebben en iets te zeggen hebben. Dat wordt gedemonstreerd tijdens de behandeling van de zogenaamde Azië-motie. Nadat Nico Heijmans, fractievoorzitter van de SP, die namens negen fracties heeft ingediend en het college zo vraagt om (maximaal) één euro op de Bossche begroting vrij te maken voor de slachtoffers van de tsunami is het niet alleen de fractievoorzitter van de VVD, de enige partij die de motie niet ondersteunt en dat standpunt begrijpelijkerwijs wil verduidelijken, die het woord neemt. Het lijkt alsof elke partij bang is dat een ander de credits voor het voorstel opstrijkt. Zo krijgt een als niet-politiek onderwerp bedoeld thema toch een partijpolitiek randje. Ruud mengt zich nadrukkelijk niet in de strijd.
De behandeling van de tsunami-motie is een passende afsluiting voor een avond, waarin de strijd om de media en de bühne soms belangrijker lijkt dan het nemen van goede besluiten voor de stad waarvoor we allemaal werken.
Namens de gemeenteraadsfractie van GroenLinks Den Bosch,
Helmut Boeijen
----------------------------------------------------------------------------