Gemeenten worden gedwongen werkzoekenden met een bijstandsuitkering strenge regels op te leggen, om een tegenprestatie te vragen en te straffen bij de kleinste administratieve vergissing. Van alles moeten en niets mogen roept veel stress op. Het zoeken of vinden van een baan - als die er al is - wordt zo niet eenvoudiger. Voortdurend wantrouwen van bijstandsgerechtigden (en werkgevers) werkt niet.
vertrouwensexperimenten
Geen wonder dat veel burgers, lokale politici en wetenschappers al een paar jaar vragen om experimenten binnen die Participatiewet te mogen uitvoeren. Sommigen zien dit als een opstapje naar een basisinkomen. Anderen willen weten of minder regels of andere regels helpen om mensen sneller aan een baan of dagbesteding te helpen. En of de gezondheid en het welzijn van burgers er door verbeteren.
Na jaren discussies en verschillende moties in de Tweede Kamer kwam staatssecretaris Klijnsma eindelijk met toestemming. Maar zij stelt zoveel eisen dat de voorgestelde experimenten nauwelijks nog uitgevoerd kunnen worden. In plaats van minder regels wil zij bijvoorbeeld strengere regels voor een groep deelnemers aan het onderzoek.
tegenprestatie
Bovendien mogen alleen gemeenten meedoen die nu een tegenprestatie vragen voor een uitkering. Dat liet Klijnsma aan de gemeente Amsterdam weten. Die vraagt geen tegenprestatie en mag dus niet meedoen. Onze gemeente heeft die tegenprestatie ook (gedwongen) in de verordening opgenomen maar vraagt die niet. Burgers met een uitkering tot 'vrijwilligerswerk' dwingen, daar gelooft ons stadsbestuur niet in. Ook 's-Hertogenbosch gaat volgens de staatssecretaris buiten de boot vallen.
Dan maar geen experimenten, maar bekijken hoe we lokaal die wet voor uitkeringsgerechtigden zo goed mogelijk kunnen uitvoeren.
